ای آینه ها محو سر و روی شما
بر خاک نشسته ردّی از بوی شما
از شوق بهار بال در آوردید
گل روئیده از بر و بازوی شما
.
به یاد آنانی که در « دفاع مقدّس » پا دادند ولی از را حق دست بر نداشتند !