همه سفرهای رئیس دولت‌های نهم و دهم در هشت سال
احمدی نژاد در سال 84 و حدود یک ماه پس از به دست گرفتن سکان دولت در اولین سفر خارجی خود، برای حضور در سازمان ملل رهسپار نیویورک آمریکا شد (در همان سفر بود که ادعا کرد هاله نور داشته است!). او در این مدت 118 بار یعنی به طور متوسط هر سه هفته یک بار به سفر خارجی رفت...حال این سفرها برای ملت ایران دستاوردی داشته است یا خیر، موضوعی است که قضاوت درباره آن با خود مردم.عصر ایران؛ صدرا محقق - محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری که چند روز دیگر عنوان سابق کنار سمتش خواهد نشست، یکشنبه شب در تلویزیون حاضر شد تا با مردم سخن بگوید. در این برنامه مثل اغلب حضورهای دیگر احمدی نژاد در تلویزیون، مرتضی حیدری به عنوان خبرنگار روبروی او نشست تا برای صحبت‌هایی که رئیس دولت آماده کرده بود سوال مناسب طراحی و بیان کند.
در قسمتی از این برنامه تلویزیونی که آخرین حضور احمدی نژاد در قامت رئیس جمهور در برابر دوربین صدا و سیما بود، حیدری به احمدی نژاد گفت: خیلی ها دوست داشتند بزرگراهی به نام شهید احمدی نژاد درست شود، احمدی نژاد که به نظر می رسید مشتاق شنیدن چنین سوالی بود این گونه پاسخ داد: " درست می شود، شاید یکی از بزرگراه ها را به همین اسم نام گذاری کنند. براساس گزارش بخش های مسئول، ما به اندازه ساعات موظف یک خلبان در 30 سال پرواز داشته ایم و باید چند گواهینامه پرواز بگیریم. " و در جایی دیگر نیز از انجام حدود 115 سفر خارجی در این هشت سال خبر داد.
احمدی نژاد بخش دیگری از صحبت خود را این گونه ادامه داد:"برای اولین بار در تاریخ کشور به سفرهای استانی رفتیم و با مردم همه شهرها ملاقات کردیم. دولت همه مردم و کشور را می شناسد. یعنی رئیس جمهور دولت های نهم و دهم در مقایسه با همه دولت ها ، بیشترین پرواز با هواپیما و بالگرد را برای حضور در مناطق مختلف کشور داشته اند. درحالی که در ازای هر ساعت پرواز با هلیکوپتر همه سلول های و استخوان بندی بدن آسیب می بیند و معلوم می شود که خلبان ها چه زحمتی می کشند."
برای بررسی همین بخش از سخنان احمدی نژاد، تلاش کردیم تعداد سفرهای بین المللی و استانی او و همچنین مسافت و آمار حدودی ساعاتی را که احمدی نژاد و دولتش در این هشت سال پرواز کرده و در هواپیما یا هلیکوپتر گذرانده اند را محاسبه کنیم.
سفرهای خارجی
بر همین اساس ابتدا به سراغ آمار سفرهای خارجی احمدی نژاد می رویم، اگر چه خود او تعداد این سفرها در این مدت را حدود 115 سفر اعلام می کند. اما آمار و ارقام دقیق موجود از این سفرها نشان می دهد او به تنهایی در این هشت سال 118 مسافرت خارجی به کشورهای مختلف دنیا انجام داده است ( هر سه هفته یک سفر خارجی!). این تعداد سفر در مجموع به مقصد 45 کشور دنیا انجام شد. در این مدت او به آمریکا (سازمان ملل)، با 9 بار سفر، بیشتر از همه سر زد و به چندین کشور تنها یک بار رفت.
اما نکته جالب و گفتنی در این میان آن است که آمریکا و ونزوئلا کشورهایی که بهترین و بدترین رابطه را با احمدی نژاد و دولتش داشتند، همان دو کشوری هستند که رئیس دولت های نهم و دهم در این هشت سال بیش از هر جای دیگر به آنها سفر کرد. رتبه سوم این جدول نیز کشور تاجیکستان است که احمدی نژاد در این هشت سال 6 بار به آنجا سفر کرد.
احمدی نژاد در سال 84 و حدود یک ماه پس از به دست گرفتن سکان دولت در اولین سفر خارجی خود، برای حضور در سازمان ملل رهسپار نیویورک آمریکا شد (در همان سفر بود که ادعا کرد هاله نور داشته است!).
او در دوره اول ریاست جمهوری خود در مجموع 57 سفر خارجی انجام داد و در این سفرها به 39 کشور دنیا سفر کرد. جزئیات کامل سفرهای رئیس دولت نهم از مرداد سال 84 تا مرداد سال 88 به این شرح است:
- آمریکا و قطر 4 بار
-ونزوئلا، سوریه و آذربایجان 3 بار
-چین، تاجیکستان، مالزی، عربستان، سنگال و ترکمنستان 2 بار
-افغانستان، گامبیا، بحرین، ارمنستان، عراق، پاکستان، سریلانکا، هند، ترکیه، کنیا، کومور، جیبوتی، سوئیس، روسیه، بولیوی، کوبا، نیکاراگوئه، اکوادور، سودان، امارات، عمان، بلاروس، الجزایر، کویت قزاقستان، اندونزی، ایتالیا و قرقیزستان نیز هر کدام یک بار.
احمدی نژاد همچنین در دور دوم ریاست جمهوری اش که از سال 88 شروع شد، بار دیگر و در اولین گام برای انجام سفر خارجی درست شبیه چهار سال پیش، رهسپار نیویورک شد تا پنجمین سفرش به آمریکا رقم بخورد.
او تا پایان دوره ریاست جمهوری اش ، 4 بار دیگر هم به نیویورک سفر کرد تا در پرونده سفرهای خارجی رئیس جمهوری که ادعا می کرد بیشتر از همه در ایران آمریکا ستیزی کرده است، 9 بار سفر به این کشور در طول 8 سال ثبت شود.
مجموع کل سفرهای احمدی نژاد در دور دوم ریاست جمهوری اش، که از مرداد سال 88 آغاز شد به این شرح است:
-سفر به آمریکا و ونزوئلا 5 بار
-ترکیه و تاجیکستان 4 بار
-برزیل، بولیوی، سوریه، چین، ازبکستان، پاکستان هر کدام 2 بار
-گامبیا، سنگال، دانمارک، ترکمنستان، زیمبابوه، افغانستان، اوگاندا، مالی، نیجریه، قطر، لبنان، قزاقستان، موریتانی، سودان ارمنستان، نیکاراگوئه، کوبا ، اکوادور، عربستان، کویت، اندونزی، ویتنام، مصر ، بنین، نیجر، غنا، روسیه ، عراق نیز یک بار.
در میان این کشورها به لحاظ مسافت هوایی، باکو پایتخت کشور آذربایجان با 550 کیلومتر نزدیکترین مقصد و کارکاس پایتخت ونزوئلا با حدود 12 هزار کیلومتر فاصله نیز دورترین مقصدی بود که احمدی نژاد در این مدت به آنها سفر کرد. لازم به گفتن است که در محاسبه این مسافت ها خط مستقیم میان دو نقطه لحاظ شده است. از سویی رئیس دولت های نهم و دهم برخی از این سفرها را به صورت بازدید از چند کشور در قالب یک سفر انجام داد.
حال اگر بخواهیم کل مسافت طی شده در این 118 سفر را با در نظر گرفتن میانگین 4 هزار کیلومتر برای هر سفر محاسبه کنیم، کل مسافتی که او در این مدت به وسیله هواپیما طی کرد به صورت "حدودی" به 470 هزار کیلومتر می رسد. این میزان البته تنها مسافت طی شده برای رفتن به این کشورها بود. حالا اگر همین میزان را برای بازگشت به کشور نیز حساب کنیم احمدی نژاد در این مدت 940 هزار کیلومتر مسیر هوایی را در این مدت طی کرده است.
از سویی اگر میانگین سرعت حرکت هواپیما در این سفرها را 750 کیلومتر در هر ساعت حساب کنیم، به این نتیجه می رسیم که احمدی نژاد در این هشت سال دست کم 1253 ساعت معادل 52 شبانه روز تمام را در آسمان کشورهای خارجی و در حال پرواز سپری کرد.
همچنین در محاسبه ای دیگر برای تعداد روزهایی که احمدی نژاد در این سفرها و خارج از ایران طی کرد، با توجه به اینکه برخی از سفرهای رئیس دولت تا 9 روز نیز طول کشید و برخی دیگر نیز سفرهایی دو روزه بود، این رقم به دست می آید: اگر میانگین 3 روز برای هر سفر محاسبه کنیم احمدی نژاد برای انجام این 118 مسافرت خارجی در مجموع در حدود 354 روز یعنی در حدود یک سال از هشت سال ریاست جمهوری خود را خارج از ایران به سر برده است.
سفرهای استانی
احمدی نژاد در طول هشت سال ریاست جمهوری خود، نه تنها حدود یک سال را در حال انجام سفرهای خارجی گذراند بلکه، بخش زیادی از مابقی وقتش را هم در حال سفر به گوشه و کنار ایران گذراند. بر اساس آمار و ارقام موجود او در این مدت به 31 استان کشور چهار دوره سفر استانی انجام داد، یعنی او دستکم در این مدت به هر استان 4 بار سفر کرد. او البته غیر از سفرهای رسمی استانی، چندین بار نیز به برخی شهرها و استان های کشور برای افتتاح یا بازدید از برخی پروژه ها سفر کرد.
اما اگر بخواهیم برای محاسبه حدودی مسافت کل و میزان ساعات پروازی انجام گرفته در طول همه سفرهای استانی احمدی نژاد به عددی نزدیک به آنچه در واقعیت انجام شد برسیم، همان میانگین چهار بار سفر به هر استان را در نظر می گیریم.
بر همین اساس نیاز داریم برای این 4 بار سفر به هر استان که در مجموع 124 سفر می شود میانگین مسافتی را لحاظ کنیم، شهر بندرعباس مرکز استان هرمزگان با فاصله 1518 کیلومتر از تهران دورترین فاصله از پایتخت را دارد. نزدیکترین مرکز استان به پایتخت نیز شهر کرج مرکز استان البرز بود که با تهران تنها 49 کیلومتر فاصله داشت.
فاصله مراکز استان های کشور با تهران به این شرح است، اراک 310 کیلومتر، اردبیل 598 ، ارومیه775، اصفهان 446، اهواز 976، ایلام 694 ، بجنورد 729، بندر عباس 1518، بوشهر 1054، بیرجند 1186، تبریز 620، خرم آباد 653، رشت 332، زاهدان 1497، زنجان 329، ساری 248، سمنان 218، سنندج 511 ، شهرکرد 549، شیراز 931 ،قزوین 152، قم ، کرج 49، کرمان 989، کرمانشاه 526 ، گرگان 382، مشهد 895، همدان 342، یاسوج 773 و یزد 628 کیلومتر. با این حال مرور خبرها نشان می دهد احمدی نژاد برای رسیدن به همه این استان ها از راه هوایی استفاده کرد و برای انجام همه آنها یا با هواپیما سفر کرده یا با هلیکوپتر. 
حال اگر برای این 31 استان میانگین فاصله 600 کیلومتری از تهران را محاسبه کنیم احمدی نژاد در این 124 سفر استانی در مجموع 148 هزار و 800 کیلومتر مسافت هوایی را در داخل کشور برای رفتن به مراکز استان ها و بازگشت به تهران پیمود. حال اگر میانگین سرعت هواپیما در هر ساعت را همان 750 کیلومتر حساب کنیم مشخص می شود او در این هشت سال 198 ساعت برابر با حدود 8 روز کامل را در آسمان کشور و در حال پرواز گذرانده است (این اعداد تقریبی است).
آمار و ارقام محاسبه شده در این گزارش نشان می دهد، رئیس دولت های نهم و دهم در مدت هشت سال گذشته دست کم یک میلیون و هشتاد هزار کیلومتر مسافرت هوایی انجام داده است.
اطلاعی در دست نیست که محمود احمدی نژاد پیش از دوره ریاست جمهوری خود چه مقدار به مسافرت با هواپیما علاقمند بود و آیا به خارج از کشور مسافرتی داشته است یا خیر. اما با این حال او در دوره هشت ساله ریاست جمهوری خود به لحاظ انجام سفرهای خارجی و داخلی از خود رکوردی به جا گذاشته است که بعید به نظر می رسد تا سال های سال هیچ رئیس جمهور یا مسئول دیگری در ایران به آن دست پیدا کند. حال این سفرها برای ملت ایران دستاوردی داشته است یا خیر ، موضوعی است که پرداختن به آن مجالی دیگر می طلبد و البته قضاوت با خود مردم.
